Οι «Διάλογοι» είναι μια κοινή δράση του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού και του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών,

ως φορέα παροχής τεχνολογίας και υποστήριξης. Το σχολείο μας συμμετείχε στη δράση αυτή  με δύο εργασίες: 

 

 

α) "Το τζαμί του Βελή Πασά από τη Βενετοκρατία μέχρι  σήμερα" 

(υπεύθυνες εκπαιδευτικοί: Μαρία Μανιουδάκη, Δέσποινα Πετρουγάκη)

Στην εργασία παρουσιάζονται όλα τα ιστορικά στοιχεία που σχετίζονται με το τζαμί του Βελή Πασά από την εποχή των Ενετών στο Ρέθυμνο, στη συνέχεια κατά την Οθωμανική περίοδο και τέλος στη σύγχρονη εποχή. Συγκεκριμένα παρουσιάζονται οι χρήσεις του χώρου σε όλες τις προηγούμενες περιόδους. Επίσης, γίνεται περιγραφή του μνημείου και αποτυπώνονται τα πολιτιστικά στοιχεία που αφορούν κυρίως την περίοδο της τουρκοκρατίας. 

 

β) "Η διαλεκτική στην υπηρεσία των μνημείων" 

(υπεύθυνες εκπαιδευτικοί: Ειρήνη Βογιατζή, Κασσάνδρα Μπεϊκάκη)

Ο σχεδιασμός της εργασίας στο πλαίσιο του Εκπαιδευτικού προγράμματος του ΙΜΕ είχε ως στόχο, αφού αναδειχθούν τα ιστορικά, αρχαιολογικά και αρχιτεκτονικά δεδομένα ενός μνημείου δεμένου με την ιστορία της πόλης, να συζητηθούν και να διερευνηθούν οι τρόποι που επιλέγονται για την ανάδειξη των μνημείων. Στην πόλη μας υπάρχουν πολλοί αρχαιολογικοί χώροι και μνημεία από διάφορες ιστορικές περιόδους και πολλά απ? αυτά χρησιμοποιούνται για εκδηλώσεις και εμπορικούς σκοπούς εγείροντας κατά περιόδους διάφορες ενστάσεις. Το "Τζαμί του Βελή Πασά", εκτός από τη λειτουργία του ως Παλαιοντολογικού Μουσείου, φιλοξενεί στον προαύλιο χώρο του πολλές εκδηλώσεις κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Για την υλοποίηση της εργασίας αξιοποιήθηκαν οι τεχνικές της ρητορικής τέχνης στις οποίες έχουν εξασκηθεί οι μαθητές στα πλαίσια Ομίλου Ρητορικής και Ερευνητικής εργασίας. Η εξάσκηση στα ρητορικά αγωνίσματα συντελεί στην ανάπτυξη όχι μόνο της κριτικής(τεκμηριωμένη επιχειρηματολογία, οριοθέτηση με σαφήνεια του προβλήματος και των παραμέτρων του, έλεγχος της ορθότητας της πορείας που ακολουθείται) αλλά και της δημιουργικής σκέψης και της φαντασίας των μαθητών. Και, κυρίως, στην καλλιέργεια δεξιοτήτων ενεργητικής ακρόασης και προφορικής έκφρασης, ικανοτήτων έκφρασης των συναισθημάτων τους, του ουσιαστικού «διαλέγεσθαι» και της αποτελεσματικής επικοινωνίας με τους άλλους. Περιγράφουν τα συναισθήματά τους, αποκτούν ενσυναίσθηση και επειδή μαθαίνουν να αναγνωρίζουν ότι οι γλωσσικές επιλογές που κάνουν ως φυσικοί χρήστες κάθε φορά παράγουν και κατασκευάζουν νοήματα, αρθρώνουν λόγο ανάλογο των κοινωνικο-πολιτισμικών δεδομένων και περιστάσεων.