Erasmus+ KA2 - Μια περιπλάνηση στην Εγγύς Ανατολή

«Κι ανθρώπων γνωρίσαμε πολλών τους τόπους
και τη γνώμη»

Μια περιπλάνηση στην Εγγύς Ανατολή

Ένα οδοιπορικό στην Τουρκία αποτελεί ταξίδι στις ρίζες της ιστορίας και της μνήμης μας. Γι’ αυτό αποκτά ιδιαίτερη αξία και συγκινεί κάθε Έλληνα.

Η περιήγησή μας ξεκίνησε από την Κωνσταντινούπολη κι έφτασε μέχρι τη νοτιοανατολική Τουρκία, την πόλη Kahramanmaraş. Διήρκησε δε από τις 14/10/2017 μέχρι τις 21/10/2017 και το οφείλουμε στο πρόγραμμα Erasmus+ / Κey Action 2 με τίτλο «Healthy? Wealthy. Top tips», μια στρατηγική εταιρική σχέση ανάμεσα στο σχολείο μας, το Πειραματικό Γενικό Λύκειο Πανεπιστημίου Κρήτης, καισε άλλες έξι σχολικές μονάδες Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης προερχόμενες από την Πολωνία, την Ιταλία, την Τουρκία, την Πορτογαλία, την Ισπανία, και τη Νορβηγία.

Η εννεαμελής ομάδα των μαθητών και καθηγητών του σχολείου μας ξεκίνησε το ταξίδι της από τη Βασιλεύουσα, πρωτεύουσα τριών διαδοχικών αυτοκρατοριών και σύγχρονο οικονομικό, πολιτιστικό και ιστορικό κέντρο της χώρας. Απαραίτητη κρίθηκε η επίσκεψη στα βασικά αξιοθέατα της πόλης: την Αγία Σοφία, το ανάκτορο Τοπ Καπί, το Μπλε Τζαμί, τις δύο αγορές, την Αιγυπτιακή (τουρκ. Mısır Çarşısı) και το Σκεπαστό Παζάρι (τουρκ. Kapalıçarşı), την πλατεία Ταξίμ και την Βασιλική Κινστέρνα ή Κινστέρνα του Ιουστινιανού (τουρκ. ΥerebatanSerai), τη μεγαλύτερη υπόγεια δεξαμενή της Κωνσταντινούπολης.

Συνεχίζοντας το ταξίδι μας διασχίσαμε αεροπορικώς διαγωνίως την Τουρκία και προσγειωθήκαμε στο αεροδρόμιο του Gaziantep  έχοντας ως τελικό προορισμό την πόλη φιλοξενίας μας, το Kahramanmaraş, μια μεγαλούπολη 600.000 κατοίκων που συνδυάζει σύγχρονα αλλά και παραδοσιακά στοιχεία, και το σχολείο υποδοχής, το Çukurova Elektrik Anadolu Lisesi.

Οι πρώτες μέρες αφιερώθηκαν στις παρουσιάσεις των εργασιών των εταίρων σε χώρους του σχολείου που διαθέτει αξιόλογες υποδομές κι αυστηρό εκπαιδευτικό σύστημα με τυπική ιεραρχία, χρήση στολής από τους μαθητές και ουσιαστικό έλεγχο.

Εφόσον το πρόγραμμα ασχολείται με θέματα διατροφής, η συγκεκριμένη συνάντηση ήταν σύμφωνα με τον προκαθορισμένο σχεδιασμό της αίτησης αφιερωμένη στη μείωση των μελισσών και στις επιπτώσεις της, το εντατικό σύστημα εκτροφής ζώων σε κλωβοστοιχίες, την υπεραλίευση, τα παρασιτοκτόνα, τα λιπάσματα, τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα και την περιβαλλοντικά φιλική γεωργία. To σχολείο μας είχε αναλάβει το θέμα των γενετικά τροποποιημένων τροφίμων, ένα αντικείμενο που φροντίσαμε να παρουσιάσουμε αναλυτικά. Στο πλαίσιο αυτό οι μαθητές μας διοργάνωσαν μια συζήτηση στρογγυλής τραπέζης υποδυόμενοι τους ρόλους του δημοσιογράφου, του επιστήμονα, του επιχειρηματία, του οικολόγου/ακτιβιστή και του καταναλωτή και υποστηρίζοντας με ανάλογα επιχειρήματα τις απόψεις τους. Στη συνέχεια παρουσίασαν το βίντεο που οι ίδιοι δημιούργησαν μ’ ένα αγγλικό τραγούδι σε ρυθμό ραπ για τα θετικά και τα αρνητικά αυτών των τροφίμων (https://www.youtube.com/watch?v=y8I7FAsULF8&t=31s) που σκοπό είχε να ευαισθητοποιήσει το ακροατήριο και να το καλέσει να πάρει θέση συμμετέχοντας σε μια δημοσκόπηση (https://goo.gl/36AwgT). Ακολούθησαν δύο δραστηριότητες οι οποίες βασίστηκαν σε γνώση που αποκτήθηκε κατά την εφαρμογή του σχεδίου Erasmus+/KeyAction1 μετίτλο «Kαινοτομώντας Πειραματικά» (https://padlet.com/achompi08/
erasmuska1). Η πρώτη από αυτές αποτελούσε μια μελέτη περίπτωσης (casestudy) και βασίστηκε στη μέθοδο ProblemBasedLearning. Συγκεκριμένα, ζητήθηκε από τους παρευρισκομένους να εργαστούν σε ομάδες και να παράξουν ένα γενετικά τροποποιημένο τρόφιμο με συγκριμένες ιδιότητες. Η δεύτερη αποτελούσε αξιολόγηση των νέων γνώσεων του ακροατηρίου μ’ ένα quiz που δημιουργήθηκε με την εφαρμογή Plickers (https://www.plickers.com/) . H ελληνική αποστολή δίκαια κατάφερε για άλλη μια φορά να αποσπάσει από τους εταίρους πολλούς επαίνους για την ποιοτική δουλειά της, πράγμα το οποίο αποτελεί ισχυρό κίνητρο για να συνεχιστεί ο τρόπος εργασίας του σχολείου που στόχο έχει την καλλιέργεια κι αξιοποίηση όλων των δεξιοτήτων των μαθητών, την ελεύθερη και πρωτότυπη έκφραση και δημιουργία και τη χρήση καινοτόμων μεθόδων μάθησης.

Οι επόμενες μέρες περιείχαν μελέτες πεδίου σε χώρους πολιτιστικού, εκπαιδευτικού και οικονομικού ενδιαφέροντος. Ιδιαίτερη εντύπωση μας έκανε η επίσκεψή μας στο μουσείο ψηφιδωτών της ελληνιστικής πόλης Ζεύγμα στο Gaziantep, τη σπηλιά με το ναό του Αγίου Πέτρου στην Αντιόχεια, τις κλειστές αγορές, το εργοστάσιο παραδοσιακού παγωτούστο Kahramanmaraş, αλλά και η ξενάγησή μας στα εργαστήρια του Πανεπιστημίου της πόλης (Kahramanmaraş Sütçüimam University).

Αξέχαστη, φυσικά, θα παραμείνει και η απαράμιλλη φιλοξενία των μαθητών μας από τις οικογένειες των μαθητών του τούρκικου σχολείου με τις οποίες πέρασαν αρκετό χρόνο κι αντάλλαξαν αγάπη, δώρα και αρκετές κοινές λέξεις. Πράγματι, οι δύο λαοί έχουν αρκετά κοινά στοιχεία, όπως είναι η νοοτροπία, οι συνήθειες, τα φαγητά, η μουσική, ο χορός, κλπ. Παρακάτω παρατίθενται οι απόψεις κάποιων από αυτούς:

«Αισθάνομαι πολύ τυχερή που μου δόθηκε η ευκαιρία να συμμετάσχω στο πρόγραμμα Erasmus+/ΚΑ2 και ταξιδέψω στην Τουρκία. Έτσι, μπόρεσα να γνωρίσω έναν καινούργιο πολιτισμό και μια άλλη κουλτούρα και να έρθω σε επαφή με παιδιά από άλλες χώρες. Το πρόγραμμα που παρακολούθησα εκεί ήταν πολύ ενδιαφέρον και τα τοπία που είδα ήταν πανέμορφα. Οι Τούρκοι είναι φιλόξενοι, ευγενικοί και πολύ εργατικοί. Όσο αφορά στο εκπαιδευτικό τους σύστημα μου φάνηκε κάπως διαφορετικό από αυτό της Ελλάδας. Οι καθηγητές ήταν πιο αυστηροί και οι μαθητές είχαν περισσότερες ώρες μάθημα. Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι όλοι φορούσαν στολή για να μη φαίνονται οι διακρίσεις μεταξύ πλουσίων και φτωχών.  Φυσικά, θα ήθελα να ξαναπάω όχι μόνο για τον τόπο αλλά πιο πολύ για να ξανασυναντήσω τους φίλους μου με τους οποίους συνεχίζω να έχω επικοινωνία».(Φιορίντα Πρενιάσι)

«Καθ' όλη τη διάρκεια του ταξιδιού μας, ήμασταν ενθουσιασμένοι και οι καρδιές μας χτυπούσαν λίγο παραπάνω από το φυσιολογικό, μα αυτό δεν ήταν τίποτα σε σύγκριση με τις όμορφες στιγμές που περάσαμε στην Κωνσταντινούπολη. Στο Kahramanmaraş πάλι, η υποδοχή ήταν πολύ θερμή και η οικογένεια φιλοξενίας ζεστή κι ευγενική. Ήδη γνωριζόμασταν με τα παιδιά αφού μιλάγαμε από πριν με μηνύματα, οπότε δεν δυσκολευτήκαμε στην αρχική επικοινωνία. Το πρόγραμμα ήταν γεμάτο με δραστηριότητες. Κάθε μέρα υπήρχε και κάτι διαφορετικό. Επισκεφθήκαμε την Αντιόχεια και το Γκαζιαντέπ και ξεναγηθήκαμε στο Kahramanmaraş. Προσωπικά θεωρώ ότι το πιο σημαντικό γυρνώντας πίσω στην Ελλάδα είναι οι δεσμοί που δημιουργήσαμε εκεί με τα παιδιά από όλες τις συνεργαζόμενες χώρες. Είναι οι μικρές στιγμές που περνάγαμε μαζί γελώντας και μιλώντας. Οι τελευταίες μας αγκαλιές, τα φιλιά και η υπόσχεση όλων να ξανασυναντηθούμε μια μέρα. (Έλενα Τσιμπούκα)

«Güle güle, Türkiye» (=Αντίο, Τουρκία) ή μάλλον «Bir sonraki zamana kadar, arkadaşlarım» (= Εις το επανιδείν, φίλοι μου)

Οι μαθητές: Λευτέρης Μυλωνάς, Φιορίντα Πρενιάσι, Ιωάννα Σακιολλάρι, Έλενα Τσιμπούκα.

Οι συνοδοί καθηγητές: Αναστασία Δεικτάκη, Μαρία Καρινιωτάκη, Μανώλης Παπαδάκης, Αντώνης Χαλκεύς, Αμαλία Χόμπη.

• Επόμενο >